Heyr mína bæn

Heyr mína bæn

Heyr mína bæn

mildasti blær,

berðu kveðju mína yfir höf,

syngdu honum saknaðarljóð.

Vanga hans blítt,

vermir þú sól

vörum mjúkum kysstu hans brá,

ástarorð, hvísla mér frá.

Syngið þið fuglar

ykkar fegursta ljóðaval,

flytjið honum í indælum óði

ástaljóð mitt.

Heyr mína bæn,

bára við strönd,

blítt þú vagga honum við barm,

þar til svefninn sígur á brá.

Draumheimi í

dveljum við þá.

daga langa, saman tvö ein.

Heyr mínar bænir og þrá.