Hjá þér

Þegar kviknar á deginum og í lífinu ljós,
þegar myrkrið hörfar frá mér,
þá er eitthvað sem hrífur mig líkt og útsprungin rós,
þá vil ég vera hjá þér.

Þegar geng ég í sólinni mitt um hábjartan dag,
litafegurð blasir við mér.
Þegar heimurinn heillar mig líkt og töfrandi lag,
þá vil ég vera hjá þér.

Ég vil bæði lifa og vona,
ég vil brenna upp af ást.
Ég vil lifa með þér svona,
ég vil gleðjast eða þjást.
Meðan leikur allt í lyndi,
líka þegar illa fer,
meðan lífið heldur áfram,
þá vil ég vera hjá þér.

Meðan skuggarnir stækka og ýta húminu að
gamall máninn bærir á sér.
Þá vil ég eiga andartak inn á rólegum stað
þá vil ég vera hjá þér.

Ég vil bæði lifa og vona,
ég vil brenna upp af ást.
Ég vil lifa með þér svona,
ég vil gleðjast eða þjást.
Meðan leikur allt í lyndi,
líka þegar illa fer,
meðan lífið heldur áfram,
þá vil ég vera hjá þér.

Meðan leikur allt í lyndi,
líka þegar illa fer,
meðan lífið heldur áfram,
þá vil ég vera hjá þér.

Þegar slokknar á deginum yfirþyrmandi nótt
stormar fyrir stjarnanna her.
En það bítur mig ekkert á og ég sef vært og rótt
ef þú vilt vera hjá mér
þá vil ég vera hjá þér.