Furðuverk
Furðuverk
Furðuverk
Ég á augu, ég á eyru,
ég á lítið skrýtið nef.
Ég á augnabrúnir og augnalok
sem lokast er ég sef.
Ég á kinnar og varir rauðar
og á höfði hef ég hár.
Eina tungu og tvö lungu
og heila sem er klár.
Ég á tennur og blóð sem rennur
og hjarta sem að slær.
Tvær hendur og tvo fætur,
tíu fingur og tíu tær.
Ég get gengið, ég get hlaupið,
kann að tala mannamál.
Ég á bakhlið, ég á framhlið
en innst inni hef ég sál.
Því ég er furðuverk,
algjört furðuverk
sem að guð bjó til.
Ég er furðuverk,
algjört furðuverk,
lítið samt ég skil.
inn í heilanum spurningum
ég velti fyrir mér
Og stundum koma svörin
svona eins og af sjálfu sér
En samt er margt svo skrítið
sem ég ekki skil
En það gerir ósköp lítið
því mér finnst gaman að vera til
Því ég er furðuverk, ( ég er furðuverk )
algjört furðuverk ( algjört furðuverk )
sem að guð bjó til.
Ég er furðuverk, ( ég er furðuverk )
algjört furðuverk, ( algjört furðuverk )
lítið samt ég skil.
Því ég er furðuverk, ( ég er furðuverk )
algjört furðuverk ( algjört furðuverk )
sem að guð bjó til.
Ég er furðuverk, ( ég er furðuverk )
algjört furðuverk, ( algjört furðuverk )
lítið samt ég skil.
Því ég er furðuverk, ( ég er furðuverk )
algjört furðuverk ( algjört furðuverk )
sem að guð bjó til.
Ég er furðuverk, ( ég er furðuverk )
algjört furðuverk, ( algjört furðuverk )
lítið samt ég skil.
Lag og texti: Jóhann G. Jóhannsson